Over hoe de inzet van een Nieuwsbrief als communicatiemiddel met ouders effectief kan zijn. Een verslag van een gesprek met leerkrachten over ouderbetrokkenheid tijdens een speeddate-sessie op een basisschool.
Leestijd: 2 minuten.
“We maken nu wel dat Nieuwsbulletin voor ouders, ik vraag me af in hoeverre deze wordt gelezen”, verzucht Paul. “Ik heb de ouders laatst een keer gevraagd een reply te geven als ze het bulletin hadden gelezen. Dat levert ook maar mondjesmaat een reactie op. En me dan wel bij het klaslokaal dingen vragen, die ze ook in het bulletin hadden kunnen lezen. Eerlijk gezegd maakt me dat wel een beetje cynisch en dat klinkt dan ook door in mijn reactie naar ouders toe. Zo wil ik eigenlijk niet.”
“Wat staat er in het bulletin?” vraag ik nieuwsgierig. “Nieuwtjes uit de klas met leuke foto’s erbij over wat we hebben gedaan. En praktische vragen om hulp, bijvoorbeeld voor het schillen van appeltjes in de klas”, vertelt Paul’s collega Eline.
“Dat maakt me benieuwd naar het waarom van het Nieuwsbulletin. Met welk doel is het in het leven geroepen?”
“Om ouders te informeren over wat er op school gebeurt.”
“En met welk doel informeren jullie ouders hierover?”
“Zodat ouders weten wat er in de klas en op school gebeurt en zij daarover in gesprek kunnen gaan met hun kind.”
“Weten ouders dat dit jullie doel is?”
“Nee, eigenlijk niet. Nu je het zo vraagt. We gaan ervan uit dat ouders dat vanzelf wel begrijpen.”
“Daar zou ik niet te snel vanuit gaan”, zeg ik vanuit ervaring. “Als moeder met een kind op de lagere school realiseerde ik me dat pas, toen ik me met ouderbetrokkenheid bezig ging houden. En toen liep ik al aardig wat jaren op school rond … Zo zijn er nog veel meer ouders die niet direct de link leggen tussen de nieuwtjes uit de school en de gesprekken met hun kind over school en leren aan de keukentafel of op de fiets.
“En als we dat wel duidelijk maken, is de kans waarschijnlijk veel groter dat ze het Bulletin wel lezen en dat wij ons werk niet voor niets doen?!”
“Ja. Het geeft jullie direct de gelegenheid te vertellen dat jullie het belangrijk vinden om over en weer van elkaar te weten wat er speelt op school en thuis. Zodat het kind niet in twee gescheiden werelden leeft, maar er contact is tussen beide werelden. Dat maakt het ook gemakkelijker met elkaar mee te leven en te overleggen als dat nodig is.
“En hoe kunnen we ouders dit dan laten weten?”
“Je zou dit bijvoorbeeld goed kunnen bespreken tijdens het startgesprek en daarin ook direct bespreken wat voor jullie beiden een prettige manier is om elkaar te informeren en op de hoogte te houden. En je zou een keer een ouderavond kunnen organiseren om uit te wisselen over de vraag hoe ouders thuis het gesprek kunnen voeren over school en over leren.”
“Mmmmmmm, dat klinkt als een goed idee ….”
“En wat betreft het verzoek om hulp in het Nieuwsbulletin”, zeg ik, “volgens mij kan dat op een veel directere en effectievere manier.”
“Vertel!”
“Je kunt het ouders ook direct vragen. Door ze even aan te schieten als ze de kinderen komen ophalen. Of door ze even te bellen.”
“Ja, dat kan inderdaad ook … Heb je ook direct een antwoord.”
“Ja, en sterker nog. Je vergroot er de betrokkenheid bij school mee. Een vader of moeder die je bijna niet op school ziet, kun je op deze manier op een laagdrempelige manier uitnodigen een keer in de klas te komen. De meeste ouders helpen graag waar dat kan en het is zoveel persoonlijker als dat rechtstreeks gevraagd wordt.”